Monday, September 6, 2010

ది సిక్స్త్ సెన్స్ – చూసిందల్లా నమ్మకూడదని మీకెప్పుడైనా అనిపించిందా?

ఇపుడీ అయిపోయిన పెళ్ళికి ఆర్కెస్ట్రా ఎందుకని మీరు అనుకోకపోతే విడుదలైన పదకొండేళ్ళ తరువాత చూడగలిగిన ఈ సినిమా నాకు కలిగించిన అనుభూతి ఇక్కడ మీతో పంచుకోవాలనిపించింది. పదకొండేళ్ళు ముందు చూసుంటే నేను పెద్దగా పొడిచేది ఏమీ ఉండేదికాదనుకోండి, ఎందుకంటే నేను అప్పట్లో హాలీవుడ్ అంటే రోజ్ఉడ్ లాగ అదీ ఒకరకం చెక్క అనుకొనేవాణ్ణి. సరే ఈ విషయం వదిలేద్దాం.




బహుశా ఇది చదువుతున్న మీలో చాలా మంది ఈ సినిమాని ఇప్పటికే చూసిఉంటారు. 1999 లో విడుదలైన ఈ చిత్రం ఆ సంవత్సరపు రెండవ అత్యుత్తమ విజయాన్ని నమోదు చేసుకొంది. రచించడంతో పాటు దర్శకత్వం కూడా చేసిన మన ’నైట్ శ్యామలన్’ హిచ్ కాక్ తరహా సస్పెన్స్ చిత్రాలని మళ్ళీ హాలీవుడ్ తెరపైకి తీసుకొస్తాడని సినిమా ప్రేమికులకి ఆశలు రేకెత్తించిందీ చిత్రం.


కథ ఏంటని చూసుకుంటే నిండా నాలుగు వాక్యాల్లో చెప్పెయ్యొచ్చు. చనిపోయిన మనుషులు వచ్చి తనతో మాట్లాడుతున్నట్టు ఊహించుకొని భయపడే ఒక పిల్లాడి మానసిక సమస్యను నయంచెయ్యటానికి ఒక చైల్డ్ సైకాలజిస్ట్ చేసే ప్రయత్నం, ఆ ప్రయత్నంలో అతను కోల్పోయే కుటుంబ జీవితం, దానివల్ల తన భార్య మరొకరికి దగ్గరవుతోందనే వేదన. వెరసి వన్ ప్లస్ వన్ ఆఫర్ లా ఒక సమస్య పరిష్కరించటానికెల్తే మరొకటి ఎదురుకావడం.


ఇలా అత్యంత సాధారణంగా అనిపించే ఈ కథలోకి మనల్ని అంతే సాధారణంగా తీసుకెళతాడు శ్యామలన్. ఫిలడెల్ఫియా నగర మేయర్ నుంచి చైల్డ్ సైకాలజీలో చేసిన సేవలకు గుర్తింపుగా డా.మాల్కం అందుకున్న ఙ్ఞాపిక తాలూకు సంతోషాన్ని అతని భార్యతో పంచుకుంటుండగానే, అతని వృత్తి జీవితపు ఒక వైఫల్యం పాత పేషెంట్ అయిన ఒక మానసిక రోగి రూపంలో వెంటాడుతుంది. కొంతకాలం తరువాత అలాంటి లక్షణాలతోనే ఉన్న తొమ్మిదేళ్ళ పిల్లాడు ’కోల్’ సమస్యని నయంచెయ్యటానికి డా.మాల్కం నియమించబడతాడు. సరిగ్గా ఇదే నిమిషం నుంచి శ్యామలన్ చేసే మాయ మొదలవుతుంది. ఒక డాక్టరుకి పేషెంట్ కి మధ్య ఉండాల్సిన సాధారణ సన్నివేశాల్ని నడిపిస్తూనే మన ఆలోచనల్ని, అంచనాల్ని క్రమంగా తన ఆధీనంలోకి తెచ్చుకుంటాడు. తనకు కావాల్సిన దిశలో మన ఆలోచనల్ని మళ్ళిస్తూనే సన్నివేశాలకనుగుణంగా రాబట్టుకున్న కెమేరా, సౌండ్ వర్కుల సహాయంతో కోల్ తాలూకు భయానక పరిస్థితుల్లో నేరుగా మనల్ని నిలబెడతాడు. సరయిన సౌండ్ సిస్టమ్ లో చూడగలిగితే నాలుగైదు చోట్ల మీ గుండె ఝల్లుమనడం ఖాయం. ఇలా జరుగుతూ ఉండగానే డా.మాల్కం ఇంకా కోల్ ఒకరికొకరు ఇచ్చుకొన్న సలహాలతో కథ సుఖాంతం వైపు సాగుతూ ముగింపుకొస్తుంది. సుమారు వంద నిముషాలు గడచిన తరువాత కొద్ది మార్పులతో దాదాపు మనమూహించిన ముగింపు రాబోతోందనుకునేంతలో ఒక్కసారిగా కథను మనమాశ్చర్యపోయే మలుపు తిప్పుతాడు. అప్పటివరకు మన మనసులోనే మన ఆలోచనలతోనే కట్టుకున్న అంచనాలన్నీ ఒక్కసారిగా కూల్చేస్తాడు. తరువాత గాని మీ అంచనాలు మిమ్మల్ని మోసం చేసినట్టుగా తెలియదు. అకస్మాత్తుగా జరిగిన ఈ పరిణామాన్నించి మీరుతేరుకొనే లోపే ఇది నైట్ శ్యామలన్ చిత్రమనే టేగ్ లైన్ తో ఎండ్ క్రెడిట్స్ మొదలవుతాయి. థియేటర్ వదిలింతర్వాత ఎలా నువ్వు మోసపోయావని మీరేసిన ప్రశ్నకు సమాధానంగా మీ మనసు మళ్ళీ సినిమాను మొదటి నుంచి ప్లే చేస్తుంది. సమాధానం సులువుగానే దొరుకుతుంది అయినా మరింత స్పష్టత కావాలంటే తరువాతి ఆటకు టికెట్ తీసుకోవాలి లేదా మీ డి.వి.డి రిమోట్ లో మళ్ళీ ప్లే బటన్ నొక్కాలి.



భారీ సాంకేతిక హంగులేవీ లేని ఈ సినిమాని మేటి థ్రిల్లర్ గా నిలబెట్టింది నిస్సందేహంగా శ్యామలన్ దర్శకత్వ ప్రతిభే అయినా, అతని ఆలోచనల్లో రూపుదిద్దుకున్న డా.మాల్కం, కోల్ పాత్రలకు తమ అద్బుతమైన నటనతో ప్రాణప్రతిష్ఠ చేసిన బ్రూస్ విల్లీస్ మరియు హాలే జోయల్ నటనా ప్రతిభ గురించి కూడా చెప్పుకొని తీరాలి. బ్రూస్ విల్లీస్ అనగానే మనకు సాధారణంగా గుర్తొచ్చే ’డైహార్డ్’ లాంటి యాక్షన్ సినిమాల్లో హీరో పాత్రలకు భిన్నంగా దీన్లో అతను చూపించిన హావభావాలు చక్కని నియంత్రణతో ఉండి చూస్తున్నది సినిమా అని మనల్ని మర్చిపోయేలాచేస్తాయి. ఇక హాలే జోయల్ విషయానికొస్తే అతన్ని తొమ్మిదేళ్ళ కోల్ పాత్రలో చూస్తున్నంత సేపు అతనున్న పరిస్థితులకనుగుణంగా మన ప్రతిస్పందనలు కూడా మారుతూ ఉంటాయి........ లేదు లేదు మార్చుతూ ఉంటాడు.


మొత్తానికి దాదాపు రెండు గంటలు ఓపికగా సినిమా చుసిన మీకు టైం వేస్ట్ చేసాం అనే ఫీలింగ్ మాత్రం రాదు. ఒక మంచి సినిమాగా గుర్తుండిపోతుంది, చూసిందల్లా నమ్మకూడదనే నీతికూడా తెలుస్తుంది. తప్పకుండా చెప్పుకోవాల్సిన ఇంకో విషయమేంటంటే ఏదైనా సినిమా చూసేముందు దాన్ని ముందుకి వెనక్కీ జరిపి చూడాలో వద్దో నిర్ణయించుకొనే నా స్నేహితుడొకరు, ఈ సినిమా పెద్ద బోరింగ్ అనే స్టాంప్ వేసేశాడు చూడకుండానే. వాడికి ఎన్ని సార్లు ముందుకి జరిపినా పై రెండు కేరెక్టర్లు తప్ప ఇంకేమీ కనపించలేదు మరి సినిమాలో.

Saturday, July 10, 2010

ఉప్పొంగెలే.... గోదావరి (పాపి కొండలు ఫొటోస్ట్)

ఒక్కోసారి ఏముంటుందిలే అనుకుని సినిమా చూస్తే ఎంతోబావుందనిపిస్తుంది జంధ్యాల ఆనందభైరవిలాగ. ఇప్పుడు విషయం సినిమా గురించి కాదుగాని క్రిందటినెల్లో చూసిన పాపికొండలు గురించి.

ప్రతిసారి సెలవుల్లో ఇంటికెళ్లినప్పుడు ఫ్రెండ్స్ తోకలసి ఏదోఒక టూరుకెళ్ళడం అలవాటు.  ఈసారి కూడా ఎక్కడెక్కడికో వెళదామని ప్లాన్ చేసినా ఎందుకో ఏదీకుదరక చివరికి పక్కనే ఉన్న పాపికొండలు చూద్దామని ఫిక్సయ్యాం. ఇక చూడటం మొదలుపెట్టాకా ఎక్కడికొచ్చానో కాసేపు అర్ధంకాలేదు. సన్నగా పడుతున్న వర్షంలో తడుస్తూ బోటుపై నిలబడి గోదావరిని చూస్తూఉంటే............

మంటల కంఠంతో కసురుకుంటున్న సూర్యుడి వేడి ముప్పు తప్పించుకోడానికి ఆకాశం కప్పుకున్న మేఘాల పరదాలు చినుకు ముత్యాలు చల్లుతుంటే మురిసి ముద్దౌతున్న గోదారి పరువాలు ముద్దొస్తూ, ముందింత అందమున్నా మౌనమేంటని నిందిస్తూ, మొహమాటానికైనా నాలుగు మాటలు రువ్వమని కవ్విస్తూ, హొయల లయల చలన భంగిమల అందాల విందిస్తూ, మబ్బుల చాటుల్లోంచి తప్పించుకొచ్చిన వెలుగు రేఖల పువ్వుల్ని అలలపైన పూయిస్తూ, కాసుల వేటలోపడి గతితప్పిన మనసుల గమ్యాన్ని కాసేపైనా మళ్లిస్తూ, మరచిపోయిన ఙాపకాల్ని మళ్లీఇస్తూ, తీరిక లేదని చెప్పే సాకులకి పచ్చ పరికిణీ కప్పుకున్న ప్రకృతిసోకుల్ని ఎరగావేస్తూ, ఎగిరెగిరి పడుతున్న నా కళ్లలో ఆశ్చర్యాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, మళ్లీరమ్మని ఆహ్వానిస్తూ, ఎపుడొస్తావని ఎదురుచూస్తూ.... ఉన్నట్టనిపించింది. ఇక వదలి వెళ్ళేప్పుడు మాత్రం కష్టాలన్నీ మర్చిపోగల  ఙాపకాలు మనసునిండా నిండిపోయినట్టనిపించింది.

ఆ ఫొటోలే మీకూ చూపిద్దామని ఈ ఫొటోస్ట్






























ఇంచుమించు ఎనిమిది గంటలపాటు గోదారిపై సాగే ప్రయాణం మర్చిపోలేనట్టుగా మిగిలిపోవాలంటే మాత్రం ప్రకృతి కరుణించక తప్పదు. ఎందుకంటే పైన ఎండకాస్తుంటే మనంలోన కూర్చోవాలి. అదే ఆకాశమంతా మబ్బులు కమ్ముకొని సన్నగాచినుకులు పడుతుంటే చూడ్డానికి అద్దిరిపోద్ది. రాజమండ్రి దగ్గర ఆరుకిలోమీటర్ల వెడల్పున ప్రవహించే గోదావరి భద్రాచలం నుండి కొండల మధ్య వస్తూ సన్నటి పాపిటగా మారిపోతుంది అందుకే ఈ కొండలకి పాపిటకొండలని పేరు. కాని కాలం క్రమంగా మారుతూ వీటి పేరుని కూడా పాపికొండలుగా మార్చేసింది. (ఈ విషయం గైడ్ చెప్పేవరకు నాకు తెలీదు)    


Tuesday, May 18, 2010

శీనుగాడు - చిరంజీవి ఫేన్

టైటిల్ కాపికొట్టుకొచ్చేహేడు కదా అదే స్టోరీని తిరగేసి రాహెత్తాడేమో అనాసరంగా వచ్చేవని గట్టిగా తిట్టేస్కుని కంగారుపడి కంప్యూ టర్ కట్టేకుండా ఓసెణం ఓపిగ్గా ఉంటే మీకు మా సీను గాణ్ణి పరిసియం చేహెత్తాను ఆ తరవాత మనం మనం ఏం మాహాడుకున్నా ఓ లెఖ్క అది ఉంటాది.... ఏవంటారు..... ఏవంటార్లెండి .......విషయంలోకొత్తే.....




అనగనగనగనగా...... ఒకూరు. ఊరన్నాకా కున్నీదులు, ఈదుల్లో వరాసగా ఇళ్లు, ఇళ్లల్లో మడుసులు, మడుసులున్నాక ఆళ్ల కోసం గుళ్లూ, గోపురాలు, సెట్లు, సెరువు గట్లు, పుట్టలు, రకరకాల పిట్టలు, పాడి, పంటలు   ఎగసెట్రా........ ఈటన్నిట్టిలితోపాటు  పతీఊళ్ళోనీ ఒక్కటైనా పనికిమాలిన గేంగ్ ఉండటం మన తెలుగు సంప్రదాయం. అందుకని అదీ ఉంది. అలాంటి ఒక గ్యాంగ్ కి లీడరైన ఒక ఆణిముత్యాన్ని మీకు చూపించబోతున్నాను ఆడెలాఉంటాడో చూడాలనుకుంటే (సారి.... చదవాలనుకుంటే) నాతో రండి.....


జాగర్త కింద ముగ్గులు తొక్కేకుండా రండి.......రేప్పెద్దపండక్కదా అందుకే ఈ ముగ్గులూ అయ్యీని........ఏంటి అలాఅయిపోయారు ఓహో...... రామాలయం మైక్ లో “రగులుతోంది మొదలిపొద.... “ పాటెట్టిన ఎదవెవడనుకుంటున్నారా.......... ఇంకెవడు మన శీను గాడే కాని అది రామాలయం లోంచి కాదు దానెనకాలున్న ఇంటిలోంచి. చిరంజీవి కటౌటు టాగూరు పోస్టరు చూసి ఇదేదో పజారాజ్జిం పార్టీ ఆపీసని ఆవేశపడి ఓ..వినతి పత్రాలయ్యి రాసేకండి అది శీనుగాడిల్లు. బయట శంకర్ దాదా జిన్దాబాద్ బేనర్ మీద ఒడియాలు ఎండబెడుతుంది కదా ఆవిడే శీను గాడి మదర్ ఇండియా............ మనోడి ఎదవపనులికి బాగా సపోర్టింగ్ కేరెట్రు....రిక్షావోడు సినిమాలో మనోరమ టైపు..... అందుకే ఈడు అద్దరాత్రి దాకా తిరిగొచ్చి ఎండెక్కీదాకా లెగప్పోయినా పెద్దగా ప్రోబ్లం ఉండదు. ఇంతకీ ఈడేడంటారా..... కొంచుం గుమ్మం లోపలికి తలకాయెట్టి ఫేసు టర్నింగ్ ఇచ్చుకోండి.... ఏంటచ్చు శిరంజీవి లాగున్నాడా.....అదేమరి.....అది శిరన్జీవి బొమ్మే....... అటేపు కాదు ఇటేపు టర్నింగ్ ఎయ్యిండి......... గడ్డి లారీలా జుట్టేసికుని ఎర్రగా తెల్లగా ఉన్నాదేదో తాగుతున్నాడు..... ఆడే శీనుగాడని మీ అనుమానం కదా....
  హ హా మీ అనుమానం రైటే..........ఆడే ఆ ఎదవ...........కానీ ఆడు తాగేదేంటని మళ్లీ అనుమానం వొచ్చిందా.........ఇన్నిఅనుమానాలు మీకు రాకూడదు ఐనా ఈసారికి చెప్పేస్తాను.... ఇన్నాకా కడుపులో అదోలా ఐపోయిందని ఫీలవ్వకూడదుమరి..... ఇయ్యాల బోగి పండక్కదాని ఆళ్లమ్మ సేమియా పాయసం చేత్తే దాంట్లో సాంబార్ కలుపుకుని తాగుతున్నాడు...... ఎదవ టేస్టు ఈడూని. అసలీడికి ఇలాన్టి టేస్టులు ఎలా అబ్బినియ్యంటే.....
దానిక్కొంచుం ప్లాష్ బేగ్ లోకెల్లాలి.......

                                                               ***
                                           ........  అది చాలా పాత కాలం .......

అప్పుడు శీనుగాడి వయసు ఈడు పాకడానికి మాత్రమే సరిపోయేది కాని ఈడు తాగడానికి ఈళ్ల ఆవిచ్చే పాలన్నీ పట్టించినా సరిపోయేది కాదు.
పంట చేతికొచ్చాకా పందికొక్కులు తినేసినట్టు, ముగ్గులేసిన వాకిట్లో కళ్ళాపు కొట్టేసినట్టు పొదుక్కొచ్చిన పాలన్నీ ఈడే తాగేత్తుంటే దీనంగా చూస్తుండేది ఆవు. దూడకివ్వటానికి కూడా పాలు మిగల్చని శీనుగాడి మీద కట్టలు తెంచుకున్న కోపం ఉన్నా కట్లు తెంపుకొనే ఓపిక లేక, కుమ్మేద్దామని సిద్దమైనా కొమ్ములు సరిగా లేకపోవటం చేత ఆ ప్రయత్నాలేవీ చెయ్యలేదు, ఈ అన్యాయాలు చెప్పుకోడానికి అప్పట్లో అక్కినేని అమలకూడా లేకపోవడంతో ఇక లాభం లేదని ఒకరోజు పాలివ్వటం మానేసింది. ఆవు అంతు చూద్దామని పట్టరాని కోపంతో పాక్కుంటూ వచ్చిన శీనుగాడు పక్కనేఉన్న గుంటలో పడిపోయాడు. ఆవు హెల్త్ కోసమని తవుడు వగైరా కలిపి చేసిన “కౌడ్రింక్” అదే గుంటలో ఉండడంతో, దాంట్లో పడికొట్టుకుంటున్న శీనుగాణ్ని చూసి పీడవిరగడైందనుకుంది.... కాని ఆశ్చర్యం శీనుగాడు దాంట్లో ఉన్నది సగం తాగెయ్యడమేకాకుండా రోజూ అదే కావాలని మారాంచేసేవాడు. అప్పట్నించి వీడు మరింత స్ట్రాంగ్ గా, మరింత షార్ప్ గా, మరింత టాల్ గా మారాడు (ఇదే ఆ తరువాత జూనియర్ హార్లిక్స్ గామారి మనముందుకొచ్చింది). అప్పట్నించి అదే టేస్ట్ కావాలని రకరకాల కాంబినేషన్లు ట్రై చేస్తూనే ఉన్నాడు.


ఈయ్యాలీడు లేటెస్ట్గ్ గా చేసిన ఎదప్పనేంటంటే పెసిడెంట్ గారి పాక్కాడ కోయిన్చి పెట్టిన తుమ్మ దుంగలన్నీ పట్టుకొచ్చి పొద్దున్నే భోగిమంటలో ఏస్సేడు. ఇందాక గాంధీ బొమ్మకాడ మీరుసూసిన మంటదే. ఇదంతా ఈడొక్కడే సేస్సేడనుకుంటున్నారా......... అబ్బే.......... ఈడికింకో ఇద్దరున్నారు........ ఒకడి పేరు వేణు ఇంకోడి పేరు బాను. ఈ రెండూ కూడా ఫ్రేం కట్టించాల్సిన ఫొటోలే.

ఏణు గాడిల్లు ఈపక్కనే ఆ కొబ్బరికాయిల గుట్టకాడ, ఈల్ల నాన్నది కొబ్బరికాయల యేపారం మరి.  కానీ ఈడికియ్యేవీ పట్టవ్ ఎప్పుడికైనా జార్జి బుష్ అంత పెద్ద సైంటిస్ట్ అవ్వాలని ఈడి కోరిక. అప్పట్లో లాడెన్ని ఎలాగైనా నేనే “కనిపెడతానని” ఎక్కడపడితే అక్కడ బుష్ బొమ్మల్తో హెడ్డింగ్లు రావటంవల్ల ఈడు లాడెన్ అంటే పెద్ద రాకెట్ అని దాన్ని కనిపెడతానన్న బుష్ పెద్ద సైంటిస్ట్ అని ఫిక్స్ అయిపోయాడు. అంటే మనోడికి పేపర్లో బొమ్మలు, హెడ్డింగ్లు తప్ప మేటర్ చదివే అలవాటు లేదు. ఈల్ల నాన్న కూడా ఈడికి పెద్దగా పనులు చెప్పడు.... ఓసారిలాగే కొబ్బరికాయలు తీయించుకురారా అని పొలం పంపితే “గాలేత్తే సెట్టూగుతుందా సెట్టూగినందుకు గాలేత్తుందా” తెలుసుకుందావని సెట్టు సివరికంటా ఎక్కేహేడు అదూక్కుండా పట్టుకుంటే గాలాగిపోద్దేమో సూద్దావని. కాని అప్పుడే పెద్ద గాలీదుమ్మూ రావడంవల్ల ఈడెక్కిన కొమ్మిరిగి కిందపడ్డం.... ఈల్ల నాన్న పెసిడెంటు కి బాకీపడ్డం ఒకేసారి జరిగింది. అంటే నడువిరిగిన ఈడి ఆరోగ్య పరిస్థితి చక్కదిద్దటానికి ఈల్ల నాన్న ఆర్దిక పరిస్థితి సరిపోలేదు అందుకే అప్పు చెయ్యక తప్పలేదు. ఇన్ని జరిగేక్కూడా ఈడు తిన్నంగా అయ్యేడా........ అబ్బే రాత్రి పెసిడెంటు గారి దుంగలు దొంగతనం సెయ్యడానికి బానుగాడు రానంటే బలవంతంగా తీసుకెల్లిందీడే.


బానుగాడు రానంటానికి రెండు కారణాలున్నాయి అయ్యేంటో మీకు ముందు ముందు తెలుస్తాయి.


ఈ బానుగాడిదీ చిన్న స్టోరీ ఏంకాదు ఈడిల్లు పక్కీదిలోనే ఉంటాది. ఈడు సీకటి పడ్డాక సొంతింట్లో బాత్ రూం కెల్లాలన్నా ఈడి బామ్మ తోడు రావాలి. ఈల్ల నాన్న ఊరి మాజీ పెసిడెంటు, పనికాహార పదకంలో రోడ్లెయ్యమని డబ్బులొత్తే  ఆటిల్తో పక్కూర్లో పేకాట పదకం పెట్టి పూర్తిగా ములిగిపోయేడు. అందుకే ఈసారి ఓట్లు బదులు.... జనాల చీవాట్లు మాత్రమే వచ్చినియ్. ఈల్లింట్లో పెత్తనమంతా బానుగాడి బామ్మదే....... ఆవిడ ఒక్కసారి చెపితే ఈడికి వంద సార్లు ఇనిపిస్తాది, పేరు భానుమతి అదేపేరు మనోడిదీను. అదే అంటే అలాగే కాదు ఈడు మొగోడని అనుమానించడం వల్ల భానుమతి లో “మతి” తీసేసి ప్రకాష్ కలిపేరు. కాని దురదృష్టవశాత్తూ ఈడి నామకరణం రోజు పంతులు గారు చదివిన మంత్రాలు పనిచెయ్యటం వల్ల పేరులోంచి తీసేసిన “మతి” ఈడి బుర్రలోంచి కూడా కొంచుం పోయింది. అప్పట్నించి ఈడి నామధేయానికి నానార్ధాలుగా “తింగరెదవ”, “పిచ్చి సన్నాసి” అనే సమానార్దాలు కూడా వాడుకలోకొచ్చాయి.


ఈడి చిన్నప్పుడు చెప్పినమాటింటాడని దెయ్యాలు భూతాలు అని లేని పోని కబుర్లు చెప్పింది ఈళ్ల బామ్మే...... ఇప్పుడీళ్ల డబ్బా టివి లో మహేశ్వరి సినిమా వచ్చినా దెయ్యమని జడుసుకొని కళ్లుతిరిగి పడిపోతాడు. అందుకే బామ్మ ఎప్పుడూ ఇంటి ముందు రాగిరేకుల్లో యంత్రాలు, ఈడి ఒంటి మీద తాయెత్తుల్లో మంత్రాలు కడుతూ ఉంటాది. ఈళ్ల నాన్న మాజి పెసిడెంట్ ఐనా ఈల్లింట్లో ఇంకా పాత టివి ఉందేంటని చూస్తున్నారా?..... దానికీ ఓ కతుంది.... అప్పట్లో...... అంటే భానుగాడి నాన్న పదవిలో ఉండగా పెద్ద చెరువులో పూడిక తియ్యాలని తెచ్చిన నిదుల్తో పెద్ద సైజు టివి ఒకిటి కొని ఇంటికి పట్టుకొచ్చాడు. కొత్త ఐటెం ఇంట్లోకేమొచ్చినా దానికి ఓపెనింగ్ సాదారణంగా బామ్మే చేస్తుంది. ఈది మొత్తానికి రంగుల టివి మొదటి సారి రావటం వల్ల, అప్పటికే వెయ్యి ఎపిసోడ్లు పూర్తిచేసికొన్న “అనంత రాగాలు” సీరియల్లో హీరోయిన్ చేసుకొనే మూడో పెళ్లి కలర్ లో చూద్దామనే కుతూహలం వల్ల చుట్టుపక్కల ఆడోళ్లంతా వచ్చి లైన్లో నిలబడి చూస్తున్నారు టివి ఎప్పుడు మొదలవ్వుద్దా అని. ఇంతలో బామ్మ గారు టివి కి పసుపు కుంకుం రాసి కొబ్బరికాయ్ కొడదామనుకునేంతలో అప్పుడే హైస్కూల్ నించి వచ్చిన మన చిన్నారి భాను కొబ్బరికాయ్ నేనే కొడతానని మారాం చేసాడు. పిచ్చిసన్నాసి సరదాపడుతున్నాడని బామ్మ గారు ఈడి చిట్టి చేతుల్లో కొబ్బరికాయ్ పెట్టారు. మరుక్షణం లో ఈడు కొబ్బరికాయ కొట్టడం..... అదే క్షణం లో సూదిగా ఉన్నదేదో ఫాస్ట్ గా వచ్చి ఈళ్ల నాన్న కంటికింద గుచ్చుకోడం వెంట వెంటనే జరిగిపోయాయ్. గుచ్చుకున్నది కొబ్బరి టెంకు అనుకున్నారు కాని అది గాజు పెంకని తెలుసుకోడానికి ఎంతోసేపు పట్టలేదు.


సన్నివేశం కత్తిరిస్తే... పగిలిపోయిన టివి ముందర బానుగాడి జుట్టుపట్టుకొని భరతనాట్యం చేస్తూ ఈళ్ల నాన్న, ఆడ్ని కాపాడ్డానికి అడ్డం పడి కథాకళి ఆడుతూ బామ్మ, కిందపడిన గాజుముక్కలు తుడుస్తూ  ఈళ్లమ్మఒకే ప్రేంలో ఉన్నారు. ఎలాగోలా ఈడ్ని కాపాడిన ఈళ్ల బామ్మ తగిలిన దెబ్బలకి ఎన్నపూస రాస్తూ ప్రేమగా అడిగింది.. “ఏరా తింగరెదవ ఎవడన్నా టివి కేసి కొబ్బరికాయ కొడతార్రా....” అని, అంతే పౌరుషం ముంచుకొచ్చిన భాను గాడు ఒక్కసారిగా లెగిసి ముక్కు తుడుసుకొంటూ

“ ఛీ..... మీ పెద్దోళ్లున్నారే......... ఎప్పటికి మారరు. మొన్న కొత్తగా కొన్న రుబ్బురోలు మీద కొబ్బరికాయ కొడితే నిన్నెవరూ కొట్టలేదు ఇయ్యాల నేను టివి మీద కొడితే నన్ను పట్టుక్కొట్టారు ఛ్చి ఛ్చి” అనుకొంటూ వెళ్లిపోయాడు. అప్పట్నించి ఇప్పటిదాకా ఈళ్ల నాన్న కొత్త టివి కొనే సాహసం చెయ్యలేదు, ఇంట్లోవాళ్లకి కొనమని అడిగే అవకాశమూ ఇవ్వలేదు.


 ఇవాళెందుకో భానుగాడికి బాగా టెన్షన్ గా ఉంది. పొద్దున్నించి హిస్టరీ నోట్సు పట్టుకుని తెగ రాస్తున్నాడు. పండగ పూట కూడా సదువు ధ్యాసే ఈడికి.... ఎప్పుడికైనా రెండు గోదారి జిల్లాలికి కలిపి ఈడొక్కడే కలెట్రు అవుతాడనేది ఇరుగు పొరుగు వాళ్లతో అరుగు మీద సమావేశం పెట్టినపుడు బామ్మగారు తరచుగా చెప్పేమాట. అవునుమరి శీను గాడు పదిలో తన్నేసాడు, వేణు గాడు ఇంటర్ లో తన్నేసాడు.... ఈడొక్కడే ఆరెండూ దాటుకొని డిగ్రీ చివరిదాకా వచ్చింది. ఇంతకీ ఈడి టెన్షన్ అదికాదు. పండగనీ, ఈడికిష్టమనీ చేసిన పూర్ణం కుడుములు పట్టుకొని బామ్మగారొస్తే........... అవొద్దని అప్పటివరకు రాసిన పేపర్ చింపుకొని వీధిలోకి పరుగెట్టాడు. వెనకనుంచి బామ్మ అరుస్తూనేఉంది “ఒరేయ్.... పిరికి సన్నాసి తలంటుకొని అలా వీధిలమ్మట తిరిగితే గాలి గీలి పట్టుకొంటుందని”. వీడేమీ వినిపించుకొనేలా లేడు పరిగెత్తుకొంటూ వెళ్లిపోయాడు.


సీను శీనుగాడి ఇంట్లోకి మారింది. ఈడు దేవుడికెట్టిన అటుకుల్లో హారతికర్పూరం కలుపుకొని తింటూ టివిలో ’ఆపద్భాందవుడు’ సినిమా చూస్తున్నాడు. అప్పుడే భానుగాడు ఆవేశపడుతూ వచ్చి శీనుగాడి పక్కనే కూర్చున్నాడు. చుట్టూ ఎవరూ లేకపోవడంతో... జేబులో కాగితం తీసి శీనుగాడికి చూపెట్టాడు మడత విప్పకుండానే. శీనుగాడది చూస్తూనే అడిగాడు
“ఏంట్రా అది”.

“ఉష్......ఇది లవ్వుత్తరం రా” భానుగాడి జవాబు.

ఎన్నోరోజుల్నించి బుజ్జికి ఉత్తరం ఇమ్మని శీనుగాడే పోరుపెడుతున్నాడు. ఇన్నాళ్లకి బానుగాడికి దైర్యం వచ్చినందుకు హేపి ఫీలయ్యి మిత్రోత్సాహంతో గర్వంగా ఈడిభుజం తట్టి నైతిక మద్దతు తెలిపాడు.

భానుగాడికి ఇప్పుడు కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది ఎందుకైనా మంచిదని శీనుగాడితో “ఒరేయ్ శీనుగా ఈవిషయం మనిద్దరి మధ్యే ఉండాలి ఎట్టిపరిస్థితుల్లోను మూడోకంటోడికి ముఖ్యంగా వేణు గాడికి తెలియకూడదు....ఆడుగానొస్తే ఇంతకుముందులాగ ముగ్గురం బుక్కైపోతాం” అని దీనంగా వేడుకున్నాడు.

మూడోకన్ను ఉన్నోణ్ని శీనుగాడు ఎప్పుడూ చూడకపోవటంవల్ల ఏమీపర్లేదని అభయం ఇచ్చి  బానుగాడి కళ్లలోకి చూస్తూ ఆవేశంగా చెప్పాడు.

“ఒరేయ్....ఎవడడ్డొచ్చినా సరే నీ ప్రేమను గెలిపించటానికి నాప్రాణాలైనా ఇస్తానురా...... నావే కాదు మన చెరువు గట్టు బళ్లో చదువుతున్న పిల్లలందరూ ఆళ్ల ప్రాణాలివ్వటానికి సిద్దంగా ఉన్నారు” అని చెప్పి గట్టిగా “జ్జయం... నిశ్చయం” అని అరిచి ఆంజనేయస్వామి బొమ్మున్న ఎర్ర జెండా ఎగరేసాడు.


ఇప్పుడు భానుగాడు గట్టిగా గాలిపీల్చుకున్నాడు, అభిమానంగా శీనుగాడి వైపు చెయ్యిచాపాడు. అటుకులు అడుగుతున్నాడేమో అనుకొని శీనుగాడు గుప్పెడు అటుకులుతీసి భాను గాడి చేతిలో వేసాడు. మామూలుగా ఐతే శీనుగాడు పెట్టినియ్యేమీ తినడు కాని ఇవాళ ఏమీఆలోచించే స్థితి లో లేకపోవడం వల్ల గుప్పెడు అటుకుల్ని గబుక్కున నోట్లో వేసేసికున్నాడు. అప్పటికే వేడిగాఉన్న బుర్రలోకి హారతికర్పూరం వెళ్లడం తో కనిపించిన కన్నంలోంచల్లా పొగలొచ్చేస్తున్నాయ్ భానుగాడికి. మంటలార్పటానికి హడావిడిగా అక్కడున్న మంచినీళ్లు తీసుకొని ఒకగుక్క తాగేడు కాని అప్పటికే శీనుగాడు మంచినీళ్లలో మిరియాల పొడి కలిపేయటం వల్ల ఇంక తట్టుకోలేక నోట్లో తయారైన కొత్త మిశ్రమాన్ని పండక్కి కొత్తగా కొనుక్కున్న శీనుగాడి బట్టల మీదకి ఊసేసాడు.

                                                                           ***

దారిలో బుజ్జితో డ్యూయెట్ ఏసుకుంటూ సాయంత్రానికి ఇంటికి చేరాడు. అప్పటికే బామ్మ ఒక పురికొసకి నిమ్మకాయలు, ఎండుమిరపకాయలు దండలా గుచ్చి భానుగాడికి దిష్టి తియ్యటానికి రడీగాఉంది. వీడు రాగానే దండ మెళ్లో వేసి నుదిటికి నల్లగా పెద్దబొట్టు, చేతికి ఒక కత్తి ఇచ్చి ఇంటెనకాల అరుగుమీద కూర్చోబెట్టింది. వీటన్నికితోడు మళ్లీ ఒక కాగడా వెలిగించి సాంబ్రాణి పొగకూడా వెయ్యటంతో ఆప్రాంతమంతా భయంకరంగాఉంది. ఈడింకా డ్యూయెట్ లోంచి సరిగా బయటకి రాకపోవటం వల్ల ఏమి తెలియట్లేదు గాని  లేకపోతే అరుందతి లో సోనుసూద్ లాగ, అమ్మోరులో రామిరెడ్డి లాగ ఉన్న ఈడి గెటప్ చూసుకుంటే కళ్లు తిరగటంకాదు ఈసారి కోమాలోకి వెళ్లిపోయేవాడు.


ఇక భానుగాడు పెసిడెంట్ గారి దుంగలు దొంగతనానికి రానన్న రెండో కారణమేంటో...... వేణుగాడ్ని ఈ “ఆపరేషన్ లవ్వుత్తరం” కి దూరం ఎందుకుపెట్టారో తెలుసుకోడానికి రెపొచ్చే పెద్దపండగ దాకా ఎదురుచూడాలి.

Tuesday, May 11, 2010

ఏమైనాసరే ఇవాళే మొదలు

సరే..... ఇంతకీ నేను మొదలు పెడదామనుకున్నది అంగారకగ్రహం మీదకెళ్ళితిరిరావటానికి ఏదో వ్యోమనౌక లాంటిదనుకుంటారేమో అదికాదు ఆఫ్ట్రాల్ ఒక తెలుగు బ్లాగు.
ఇంతకుముందు ఇంగ్లీషు, హిందీ, సంస్కృతాల్లో బ్లాగులు పెట్టేసి ఇప్పుడు తెలుగు కోసం చూస్తున్నానని మళ్లీ అపార్దం చేసుకోకండి మనకి తెలుగే తెలిసీ తెలీకుండా తెలుసు ఇంక మిగతాభాషలు రాస్తే చూసే జనాలు మసే.

తెలుగు బ్లాగుని అఫ్ట్రాల్ అన్నానని నామీద రౌడీల్ని గట్రా పెట్టి యుద్దాలు అవీ ప్రకటించేయకండి అది నిజానికి అన్నది కాదు అనుకున్నది.


సుమారుగా ఆరునెలల క్రితం ఆఫీస్ లో కూర్చుని ఏంచెయ్యలో తోచక అంతర్జాలంలో అడ్డమైన చెత్తా చూస్తూండగా అకస్మాత్తుగా ఒక విషయం కంటపడింది దాని తెలుగు సారాంశం ఏంటంటే తెలుగులో చాలా అంశాల మీద బ్లాగులున్నాయని.

సరే కదా ఈ బ్లాగులేంటో చూద్దామని వచ్చిన లంకె మీద ఒక క్లిక్కు క్లిక్కా అంతే .......... మనసు పులకరించే సంతోషం, ఒళ్లు జలదరించే ఆశ్చర్యం......

విమల 25, కమల 22, ప్రమీల 19 అని నవ్వూతూ ఉన్న ఓ మూడు అమ్మాయిల బొమ్మల్తో పాటు ఒక ప్రకటన కూడా వచ్చింది మీకుగాని ఈ అమ్మయిల్లో ఎవరైనా నచ్చితే వెంటనే వివరాలు పంపించండి పెళ్లిచేసేస్తాం అని.

నేను ఏవిషయమైనా కొంచెం హింట్ ఇస్తే పట్టెయ్యగలగటం వల్ల తెలుగు బ్లాగులు చూడాలంటే పెళ్లయి ఉండాలని, అవ్వకపోయుంటే బ్లాగు చూసేముందే వాళ్లే ఎవర్నోచూసి చెహేస్తారని సులువుగానే అర్దమైపోయింది. కాని అప్పుడు ఒకటే టెన్షన్ బ్లాగులు చూట్టానికి పెళ్లి చేహేసికోవచ్చు అమ్మాయిలు కూడా నవ్వుతూ బాగానే ఉన్నారు కాని ఈ విషయం ఇంట్లో ఎలాచెప్పాలి అనేది ప్రోబ్లం. ఒక వేళ చెప్పకుండా చేహేసికొంటే తరవాత ఇంట్లో వాళ్లు చూసిన అమ్మయికి నొ ఎలా చెప్పాలా అని అదో టెన్షన్.

ఇప్పటికే ఇంట్లోవాళ్లు ఏమీ కంగారు పడట్లేదుకాని బయట వేలం పాట మొదలైపోయిందని టాకు లీకైపోయింది, అందులోను నాకు తెల్సినొకాయన వెయ్యి నూట పదహార్లు, ఒక పాత సైకిలు తోటి దేవుడిపాట కూడా మొదలెట్టేహేడంట.

ఎందుకొచ్చిన గొడవలే ఇప్పుడు బ్లాగులు చూడప్పోతే కొంపలేమి ములిగిపోవని రెండు రోజులు సైలెంట్ గాఉన్నా కాని ఆ ముగ్గుర్లోని 19 నెంబరున్న చుడీదార్ అమ్మాయి పదే పదే కల్లోకిరావడం మొదలుపెట్టింది. ఇంక లాభంలేదు ఎలాగైనా ఈ సంబందం మాట్లాడెయ్యాలని డిసైడింగ్ అయిపోయి ఓ పెద్దమనిషి పక్కనుంటే పద్దతిగాఉంటాదికదా ఇలాంటి ఇషయాల్లో అని పక్క కేబిన్లో పనిచేస్తున్న పరమేశ్వర్ అంకుల్ ని పిల్చుకొచ్చాను.

ఆ పిల్లని చూపించగానే అంకుల్ మొఖం రికార్డింగ్ డేన్స్ లో రంగులైట్లు ఏసినట్టు రకరకాలుగా అయిపోయింది. విషయమేంటాఅని కనుక్కుంటే బాబాయి వయసులో ఉండగా కూడా ఈ పిల్లకి వయసు పంతొమ్మిదే అని, అప్పట్లో మనోడు కూడా ఇదే ఫొటో చూసి మనసు పడేసికున్నాడని, ఆ తరువాత పదే పదే పర్సు పడేసికున్నాక తెల్సిన విషయమేంటంటే సదరు పిల్ల అప్పటికే ఇద్దరు పిల్లలకి తల్లని.

ఆదెబ్బతో నేను క్లిక్కిన క్లిక్కు ఇచ్చిన కిక్కంతా వదిలిపోయి మామూలు లోకంలోకొచ్చాను. అప్పటికిగాని తెలిసిరాలేదు నేనేసిన లంగరు పక్క లంకె మీదపడిందని. తెలిసింతర్వాత ఈసారి ఆచితూచి రెండు చేతుల్తో మౌసట్టుకొని జాగర్తగా క్లిక్కాను కూడలి మీద. ఇక అప్పుడు మొదలైందండి బ్లాగోతం.

అప్పట్నించి బ్లాగ్లోకంలో లేస్తూ పడుతూ, చూస్తూ తిడుతూ కొన్నాళ్లు గడిపింతర్వాత ఇప్పుడిప్పుడే.... ఆఫ్ట్రాల్ బ్లాగేకదా మనం కూడా బ్లాగుదామని డిసైడింగ్ అయిపోయాను.

ఆతర్వాతే అసలు ఖష్టాలు మొదలయ్యాయి. ఎలాంటి కష్టాలంటే చిన్నప్పుడు.... అంటే నాలుగు ఐదో క్లాసు చదువుతున్నప్పుడు ఇంట్లో ఇచ్చిన చిల్లర డబ్బులన్నీ పోగేసి ఒక పెద్ద డిబ్బీ కొనేవాణ్ని తీరా అది కొన్నాక దాంట్లో వెయ్యటానికి డబ్బులు మిగిలేవికావు. దాంతో అదట్టుకొని తుఫాను బాదుతులకి విరాళాలకోసం తిరిగినట్టు ఇంట్లో అందరిదగ్గరికి తిరిగేవాణ్ణి డబ్బులెయ్యమని. అలాక్కూడా పనవ్వకపోతే ఇంట్లో పిల్లలందర్నీ పోగేసి ఆళ్ళ డబ్బుల్ని ఇందులో దాసుకోమనేవాడ్ని బేంక్ లాగ. తరవాత అవికూడా చిన్న ఊసముక్కపెట్టి నేనే తీసేసేవాణ్ణనుకోండి. పాపం వాళ్ళ పరిస్థితే కృషిబ్యాంక్ లో డిపాజిట్లు కట్టినట్టు అన్యాయం అయిపోయేది.

ఇప్పుడిదెందుకు చెప్పానంటే బ్లాగులు చూసి చూసి మనమూ రాసేద్దామని వచ్చిన వీరావేశమంతా ఖర్చుపెట్టి బ్లాగుపేరు, ఓబొమ్మ పెట్టేశాను. ఇప్పుడు దాంట్లో ఏమన్నారాద్దామంటే కొంచెం కూడా ఆవేశం మిగల్లేదు. సర్లే పక్కోళ్ళ డబ్బులు మన డిబ్బీలో ఏసుకున్నట్టు ఏదైనా సైట్ చూసి కంట్రోల్ పట్టుకొని CV నొక్కేద్దాం అనుకున్నాకాని అసలే మన బ్లాగ్లోకంలో డిటెక్టివ్లెక్కువ అందుకే ఆగిపోయా. కామెంట్లురాసుకుంటూ కాలంగడిపేద్దామని డిసైడింగ్ అయిపోయా.

కాని నాలో పడుకునున్న ఆవేశాన్ని కొంతమంది (నేస్తం, కిషన్, రిషి, మాలా కుమార్ గార్లు) నీళ్ళుచల్లి నిద్రలేపడంతో ఏదోటి రాసెయ్యాలని ఓకథ రాయడం మొదలుపెట్టా,

అదెలాసాగుతుందంటే పైనేసిన రెండు రీళ్ళు మళ్ళీ ఎయ్యాలి, ఐనాసరే రాసినంతవరకు రేపో ఎప్పుడో వదుల్తా.

ఏదో మరీ రోజుకి పది పోస్టులు వెయ్యప్పోయినా కనీసం పదిరోజులకొక పోస్టు వేద్దామని లేటెస్ట్గ్ గా డిసైడింగ్ అయ్యా. నేనింతవరకు అనుకున్నవి చేసినట్టు ఆధారాల్లేవనుకోండి ఆ విషయం పది పదిహేను రోజులయ్యాక మీకే తెలిసిపోద్ది.

Wednesday, March 17, 2010

ఈ బ్లాగు నిర్మాణములో ఉన్నది


మరి కొద్ది రోజులలో ఈ బ్లాగు ప్రారంభించబడుతుంది . దర్శించినందుకు ధన్యవాదాలు.